طراحی مجتمع مسکونی با رویکرد ارتقاء خلاقیت کودکان

از مهم ترین نیازهای هر جامعه، تعلیم و تربیت افرادی است که با اتکا به نیروی اراده و تعقل خویش، خلاقانه بیاندیشند و به جای وابستگی یا تقلید صرف از دستاوردهای دیگران، خود مولد دانش، فناوری و فرهنگ مناسب برای زندگی مستقل در عصر دانایی باشند. یکی از ویژگی های انسان که پرورش آن می تواند در پیشرفت فرد در جامعه موثر باشد، خلاقیت است. از آن جا که بهترین زمان برای تربیت و شکوفایی استعدادها، دوره ی کودکی است، چگونگی رشد و پرورش نیروی خلاقیت کودکان به عنوان یک نیاز بشری در تمام ابعاد زندگی آینده ی آنان مطرح است. بسیاری از تئوری های مربوط به خلاقیت بر رابطه ی کودک و محیط تاکید دارند. از آن جا که یکی از بسترهای مهم و تاثیر گذار رابطه ی کودک با محیط، در خانه شکل می گیرد، این پژوهش برآنست تا با ارائه ی رهیافت هایی در طراحی مسکن خلاق، در جهت ارتقا خلاقیت کودکان، گامی موثر و کارآمد بردارد. براساس پژوهش انجام شده، از جمله عوامل موثر در ارتقا خلاقیت کودکان؛ ارتقا خیال پردازی، کنجکاوی، بازی و مشارکت می باشد. بنابراین دستیابی به معیارهای طراحی در جهت ارتقا عوامل فوق و اعمال آن ها در کیفیت فضای معماری، پرورش و رشد خلاقیت کودکان را به دنبال خواهد داشت. روش تحقیق کمی-کیفی بوده است و از روش های مستقیم از جمله مصاحبه و مشاهده و روش های غیر مستقیم جمع آوری اطلاعات از جمله مطالعات کتابخانه ای بهره گرفته شده است. در آخر در این پروژه تلاش شده تا با توجه به رهیافت های ارائه شده، یک خانه با رویکرد ارتقا خلاقیت کودکان، طراحی گردد. کلید واژه ها: خلاقیت و عوامل موثر بر ارتقا آن، کودک، خانه.